KSIĘŻA DOJEŻDŻAJĄCY

Pierwsi stali duszpasterze w PYCHOWICACH oraz w BODZOWIE i KOSTRZU

PYCHOWICE

Częstszej obecności na terenie Pychowic duszpasterzy pomógł podział ogromnej parafii podgórskiej liczącej 31 tys. wiernych. 24 sierpnia 1917 r. powołano samodzielną ekspozyturę duszpasterską (wikariat) na Dębnikach, który objął Zakrzówek, Kapelankę i Pychowice. Niedługo potem, bo 30 czerwca 1918 opiekę nad ekspozyturą objęli salezjanie. Do Pychowic zaczęli  stopniowo dojeżdżać księża albo z samej parafii albo delegowani przez parafię księża z Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego przy ul. Tynieckiej 39, tzw. Łosiówki. Byli to przede wszystkim katecheci wyznaczeni do nauki religii w szkole podstawowej w Pychowicach. Byli oni pierwszymi stałymi duszpasterzami na tym terenie. Dodatkowo okazjonalnie pomagali im inni księża z Dębnik lub z Łosiówki. Stopniowo też  zaczęto w szkole odprawiać nabożeństwa, w tym msze św. dla miejscowej ludności. Najpierw było to ceremonie okazjonalnie, a w czasie wojny, od 1942 r., zaczęto je odprawiać systematycznie. Natomiast po poświęceniu kapliczki pw. NSPJ w 1944 r. nabożeństwa były już systematyczne, w tym odprawiano co niedziele dwie msze św.

Duszpasterzami w Pychowicach, jako katecheci w szkole w Pychowicach, byli następujący kapłani
(lista katechetów przedwojennych jest niepełna):

  1. Ks. Wojciech Michałowicz - 1933-34 - męczennik KL Dachau (powieszony przez Niemców)
  2. Ks. Ludwik Mroczek - 1940-41 - Sługa Boży, męczennik obozu Auschwitz wraz z innymi salezjanami z Dębnik aresztowany przez Gestapo 22 maja 1941 r., przewieziony do obozu w Oświęcimiu, gdzie zginął śmiercią męczeńską 5 stycznia 1942 r.). Ks. Mroczek został aresztowany jako pierwszy z salezjanów dębnickich za to, że gorliwie duszpasterzował w Pychowicach, w tym owocnie pracował z dziećmi i młodzieżą. Bezpośrednim impulsem nienawiści Niemców do kapłana były bardzo owocne, tygodniowe rekolekcje przeprowadzone przez ks. Ludwika dla mieszkańców Pychowic w szkole podstawowej w dniach 20 - 27 kwietnia 1941 r. Sama spowiedź i komunia św. odbyła się w kaplicy seminaryjnej na Łosiówce. Niecały miesiąc po rekolekcjach ks. Mroczek został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego.
  3. Ks. Aleksander Drózd – 1941-42 -    zastąpił ks. Mroczka. Z pomocą ks. Z. Bączkowskiego przygotował dzieci z Pychowic do I Komunii św. w 1942 r.
  4. Ks. Jan Kanty Zeman – 1942-44 - Katecheta z Dębnik; do Pychowic dojeżdżał na rowerze; budowniczy wotywnej kapliczki NSPJ; uporządkował cmentarz pychowicki. Napisał pierwszą historię Pychowic włącznie do czasów poświęcenia kapliczki pw. NSJP
  5. Ks. Marian Adamski – 1944-45 - Poszerzył on kapliczkę dobudowując do niej barak o wymiarach 15 m długości, 5 m szerokości i 3 m wysokości. W dobudówce zainstalowano stacje Drogi krzyżowej. Zapoczątkował też nabożeństwa majowe i październikowe, w których zaczęli uczestniczyć również mieszkańcy Kostrza i Bodzowa. Założył pierwszą Różę Matek i Różę panien w Pychowicach.
  6. Ks. Ignacy Baran - 1945-46 - Uporządkował wnętrze kaplicy i zakupił kolejne paramenty liturgiczne (były one przechowywane u sołtysa J. Kolorusa). Zorganizował regularne nabożeństwa w Pychowicach,
  7. Ks. Zbigniew Bączkowski – 1946-47 - Ze składek ludności dokupił kolejne paramenty liturgiczne oraz dzwon, które uroczyście zostały poświęcone w czasie uroczystości odpustowej przez proboszcza dębnickiego ks. dr Józefa Matlaka.
  8. Ks. Józef Szlęk - Założył orkiestrę i chór. Próby odbywały się w pychowickim dworze, u pani Olgi Wójtowicz
  9. Ks. Stanisław Skiba
  10. Ks. Mieczysław Czarnecki
  11. Ks. Jan Betleja
  12. Ks. Adam Laskowski - został zatwierdzonym przez władze pierwszym proboszczem pychowickim, ale tylko przez 24 godziny.
  13. Ks. Stanisław Marchaj
  14. Ks. Tadeusz Wołek


W gronie księży salezjanów, którzy przyjeżdżali z pomocą duszpasterską do Pychowic wspierajc p.o. proboszcza ks. Marchaja byli:
  • Ks. Władysław Bartoń
  • ks. Stanisław Domino 
  • ks. Piotr Benikowski
  • ks. Antoni Wiktorowicz 
  • ks. Stanisław Kubera
  • ks. Marian Ciszewski
  • ks. Adam Wiśniewski
  • Ks. Tadeusz Wołek: 1970–1971
  • Ks. Józef Długołęcki: 1971-1972
  • Ks. Józef Stasiak: 1972

BODZÓW i KOSTRZE

Analogiczna sytuacja duszpasterska co w Pychowicach była w Kostrzu i Bodzowie, gdzie opiekę duszpasterską nad miejscowościami sprawowała parafia tyniecka. Ze powodu kasacji klasztoru benedyktynów w 1816 r. opiekę nad parafią przejęli księża diecezjalni (w czasie zaborów była tutaj diecezja tarnowska, a od 1880 r. na nowo  archidiecezja krakowska). Odprawiali oni msze św. w zabytkowej kaplicy w Bodzowie oraz uczyli religii w szkole podstawowej Kostrzu. W 1939 r. do Tyńca wracają benedyktyni, którzy stopniowo przejmują opiekę duszpasterską nad parafią. Ostatnim proboszczem diecezjalnym parafii tynieckiej był ks. Wojciech Luraniec (w latach 1920-1946), który potem został proboszczem w Radziszowie. Najpierw, od 1940 r., zaczęli dojeżdżać do szkoły w Kostrzu (o. Kazimierz), w tym przygotowywać dzieci do I. Komunii św. Potem, od 1945 r., również zaczęli odprawiać msze św. niedzielne w kaplicy w Bodzowie. W 1946 r. administratorem parafii został o. Piotr Rostworowski. Sytuacja ta trwała do 15.08.1958 r. czyli do momentu utworzenia parafii pychowickiej, do której kuria krakowska włączyła Bodzów i Kostrze.

Stali duszpasterze benedyktyńscy w Bodzowie i Kostrzu:

  1. o. Kazimierz Ratkiewicz – katecheta w SP w Kostrzu
  2. o. Jacek Matusewicz – od IX. 1948 r. katecheta w SP w Kostrzu, jako wikariusz parafialny bierze pod opiekę Bodzów i Kostrze
  3. o. Grzegorz Pożarowczyk – zostaje katechetą szkolnym od 17.10.1950 r.

Pracą duszpasterską w parafii tynieckiej kierowali administratorzy parafii (ze względu na przeszkody ze strony komunistów), odprawiający msze św. w kaplicy w Bodzowie na zmianę z katechetami szkoły w Kostrzu. Byli nimi:

  1. o. Piotr Rostworowski –podprzeor i administrator parafii tynieckiej od 4.04.1946 do 1948
  2. o. Wojciech Szlenzak - administrator parafii w latach 1948-1952
  3. o. Paweł Sczaniecki - administrator parafii w latach 1952-1958,
  4. o. Wojciech Szlenzak - administrator parafii w latach 1958-1963
opracownie: ks. dr Robert Bieleń