Poświęcenie Pychowic NSPJ i poświęcenie kapliczki wotywnej pw. NSPJ
Impulsem ku ofiarowaniu się sercu Pana Jezusa stały się pierwsze komunie w latach 1942-44. Wtedy to z funduszu Komitetu rodzicielskiego przeznaczonego na tradycyjne przykościelne śniadanie dla dzieci pierwszokomunijnych zostało trochę pieniędzy. Honorata Warzecha, która była członkinią tego komitetu zaproponowała, aby za te pieniądze kupić obraz Serca Pana Jezusa i poświecić Pychowice Bożemu Sercu. Po podjęciu decyzji szybko zrealizowano pierwszą część projektu czyli zakup obrazu.
W międzyczasie nowy katecheta w szkole w Pychowicach ks. Jan Kanty Zeman zaproponował wiernym wybudowanie choćby małej kaplicy ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa, w której można by umieścić zakupiony obraz. Mieszkańcy Pychowic pomysł budowy przyjęli z wielkim entuzjazmem. Projektem zainteresowała się także właścicielka pychowickiego dworu Olga Wojtowicz i w porozumieniu z proboszczem dębnickim ks. Stanisławem Krygierem zawiązano Komitet Budowy Kapliczki. Teren pod budowę kaplicy, a w przyszłości kościoła, pychowicka dziedziczka przekazała zgodnie z wolą swojego ojca.
Latem 1944 r. rozpoczeła się budowa kapliczki, którą mimo trudności wojennych z sukcesem ukończono. 8 października 1944 r. wybudowany nowy Dom Boży poświęcił bp Juliusz Bieniek, sufragan katowicki na wygnaniu. Wtedy to również Pychowice zostały poświęcone Najświętszemu Sercu Jezusowemu.
Opracowanie: ks. dr Robert Bieleń
Akt oddania Najśw. Sercu Pana Jezusa brzmi następująco:
Serce Zbawiciela, Bożej pełne chwały, popatrz na lud twój polski i na tę dzielnicę naszą, co pragnie być zawsze twoją i Królem Cię swoim obwołać. Oto dzisiaj każdy z nas i cała okolica oddaje się zupełnie Najświętszemu Sercu Twojemu. Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy! Króluj o Jezu! Króluj nad naszymi polami, domami, nad naszymi rodzinami, nad sercami naszymi i nad dzielnicą naszą! Zejdź w potędze Twoich cudów do naszych rodzin! Zstąp tam, gdzie będziemy się modlić i żebrać miłosierdzia Twego, gdzie pracować, cierpieć i płakać będziemy!
Błogosław Serce Boże ojcom rodzin, by prowadzili rodziny swoje do Serca Twego; błogosław matkom, by rozpalone miłością Twoją umiały kochać i cierpieć cicho dla Ciebie; błogosław młodzieży kochanej, by nie straciła wiary świętej i czystości obyczajów. Błogosław dziewice polskie, by kochały Ciebie i anielską cnotę ponad wszystko, błogosław dziatkom, które tu na ziemi do serca tuliłeś!…Pocieszaj Jezu chorych, cierpiących, strapionych! Ocieraj łzy sierotom, wdowom i broń je przed nędzą, krzywdą i hańbą!...
Zapisz, o Jezu, całe Pychowice nasze w Sercu swoim! A my Ci przyrzekamy, że nie spoczniemy, dopóki z serc naszych, z rodzin, z całej tej okolicy nie popłynie w niebo jeden głos: Chwała bądź Bożemu Sercu, Jemu cześć i uwielbienie na wieki!
Niech żyje Serce Jezusa, Pana i Król a naszego! Amen.
Z tej okazji tego wydarzenia parafianka Helena Szafarska ułożyła wiersz ku czci Najświętszego Serca Jezusowego, który przytaczamy:
Króluj nam Chryste!
Idą do Ciebie przez łzy i boleści
Idą przez ogień mąk, co dusze trawi
A nic pokoju wśród zgliszcz im nie wieści.
Idą do Ciebie po cierpień ugorze-
Najświętsze Serce Boże!
Idą i stopy o głaz ostry krwawią
W kilofów jęku, w świdrów szorstkim zgrzycie,
Co skałę rzeźbi uparcie i twardo
Jak ból cierpienia szare ludzkie życie-
Usłysz modlitwę – błagalne wołanie:
Racz się zmiłować nad ludem Twym Panie!
Króluj w potędze ludowi, co wierny
Trwał przy Twym prawie, gdy inni odeszli-
Króluj o Wielki, Święty, Miłosierny!
Króluj tężyźnie młodych rąk i serc,
I oczu króluj szlachetnej zadumie,
Niech duch zaświatów tęsknotą karmiony
Twój zew zwycięski, Boży zew zrozumie!
Króluj tym łanom, co w wichru poszumie
Niosą Ci, Boże, modlitwę codzienną
W natury wielkim, nieobeszłym tłumie.
Króluj ludowi, co Cię czci w pokorze
Mocą ramienia i serca prostota,
Pychowic Królu, zbawcze Serce Boże.
Opracowanie: Barbara Szczepanowicz
