On dźwigał nasze choroby i wziął na siebie nasze cierpienia.
(Iz 53, 4)
ZNACZENIE SAKRAMENTU
Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone. (Jk 5, 14 – 15)
Sakrament namaszczenia chorych jest przeznaczony dla osób ciężko chorych i starszych. Można przyjmować go wielokrotnie, nie tylko w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia.
Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:
– zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra oraz dla dobra całego Kościoła;
– umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby i starości;
– przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty;
– powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu;
– przygotowanie na przejście do życia wiecznego. (Katechizm Kościoła Katolickiego, 1532)
W NASZEJ PARAFII
Ludzie chorzy potrzebują oprócz troski medycznej także troski duchowej. To na domownikach, wśród których mieszka ktoś chory, spoczywa odpowiedzialność, aby mogli oni w każdy pierwszy piątek miesiąca korzystać z Komunii świętej oraz ewentualnie spowiedzi św. i sakramentu chorych. Wtedy bowiem księża zwyczajowo udają się z posługą sakramentalną do chorych. Z sakramentem namaszczenia chorych nie czekajmy aż będzie za późno próbując tłumaczyć to później rzekomą troską o chorego. Ten sakrament jest dla poważnie chorych i nie oznacza śmierci. Jest to sakrament dla żywych. Nigdy nie wolno udzielać go człowiekowi zmarłemu.
Przed wielkimi świętami, jak również w nagłych przypadkach pogorszenia się zdrowia lub niebezpieczeństwa śmierci, należy wezwać kapłana telefonicznie lub osobiście, aby przyjść choremu z pomocą. Albowiem sakramenty, w tym sakrament chorych, są po to, aby pomóc ludzkiej duszy, ale także ludzkiemu ciału. Na sumieniu domowników spoczywa odpowiedzialność za to, aby człowiek chory mógł skorzystać ze spowiedzi i Komunii świętej przynajmniej przed Świętami: Bożym Narodzeniem czy Wielkanocą. Wystarczy zgłosić ten fakt w zakrystii czy kancelarii parafialnej. Jeżeli jest to możliwe to chorego można przywieźć do kościoła.
W przypadku niebezpieczeństwa śmierci lub agonii należy jak najszybciej wezwać kapłana z wiatykiem, aby przygotować zmarłego na przejście do wieczności.
Dodatkowo w naszej parafii w każdą niedzielę świeccy szafarze Komunii świętej roznoszą Komunię świętą tym, którzy tego pragną. Trzeba tylko to zgłosić w zakrystii lub kancelarii albo telefonicznie.